Te duur, te gereguleerd, te beperkend… Franchising is het slachtoffer van een aantal vooroordelen en clichés. En dit geldt zowel voor franchisenemers als voor franchisegevers. Laten we alles rechtzetten, niets dan de waarheid.
In franchising zijn bepaalde vooroordelen hardnekkig. Omdat ze de formule niet kennen, durven sommige ondernemers de stap niet te wagen, terwijl anderen denken dat ze niets hoeven te doen omdat het concept kant-en-klaar is. Hetzelfde syndroom geldt voor franchisegevers: velen geloven dat ze alleen maar franchisenemers hoeven te werven om een netwerk te lanceren en de “Paul” of “Midas” van morgen te worden. Om je te helpen onderscheid te maken tussen wat waar is en wat niet, volgt hier een top 10 van de meest voorkomende misvattingen over franchising.
Franchisenemers
1/Franchising betekent elke keer slagen
Onwaar: Het eigen risico is geen allriskverzekering. Natuurlijk is de kans op succes groter omdat je niet vanaf nul begint: je profiteert van een beproefd concept. Maar je bent ook een bedrijfseigenaar als ieder ander: je bent verantwoordelijk voor het runnen van je bedrijf, het aannemen van personeel, het beheren van de administratie en het laten groeien van je bedrijf.
2/Het proces is eindeloos
Onwaar: Ze zijn niet tijdrovender of vervelender dan het opzetten van een conventioneel bedrijf. Het duurt tussen de 3 en 12 maanden om het merk te vinden dat bij je past, de franchisegevers te ontmoeten, een inleefcursus te volgen, het contract te ondertekenen, het pand en de financiering te vinden en uiteindelijk je winkel te openen. Je bespaart zelfs tijd, want franchising betekent dat je sneller aan de slag kunt dan wanneer je je eigen bedrijf opzet. Het enige verschil is dat het lezen van de DIP en het contract enigszins tijdrovend kan zijn omdat ze zo complex zijn. De oplossing? Vraag hulp aan een gespecialiseerde advocaat.
3/Franchising is erg – te – duur
Waar en onwaar: Als je wordt gevraagd naar franchising*, is dit het grootste obstakel voor projecteigenaars. Het is waar dat een franchiseproject een grotere investering kan betekenen dan een traditionele start-up. Maar dat is begrijpelijk. Je moet betalen voor de knowhow die door de keten wordt doorgegeven, de geleverde diensten (promotie, opleiding, reclame, bijstand) en soms voor de winkelinrichting, specifieke apparatuur en voorraden. Al deze “kleine extra’s” moesten worden betaald. De initiële investeringen kunnen variëren van € 30.000 (makelaardij, probleemoplossing, IT-ondersteuning, enz.) tot € 200.000, en kunnen oplopen tot meer dan € 500.000 in de restaurant- en detailhandelsector. Om deze bedragen te financieren, gebruikt 80% van de franchisenemers bankkrediet.
4/Ik kan mijn vrijheid van handelen vaarwel kussen
Waar: Hoewel je een onafhankelijke ondernemer bent, moet je je houden aan de regels en processen van het netwerk. Je wordt ook regelmatig bezocht door een vertegenwoordiger, je wordt onderworpen aan audits en hygiënecontroles, je resultaten worden gemeten, je moet instemmen met investeringen – soms met tegenzin – als je de inrichting van je verkooppunten verandert… Kortom, je kunt niet doen wat je wilt, maar maak je geen zorgen, je hebt ook wat speelruimte. Je kunt bijvoorbeeld lokale partnerschappen aangaan, proeverijen en evenementen organiseren en je stem laten horen door deel te nemen aan themacommissies …..
5/het is onmogelijk om zaken te doen als gezin
Fout: Integendeel, sommige netwerken houden van partnerschappen tussen echtgenoten, vooral in bakkerijen, bloemenwinkels en restaurants. Waarom is dit? Koppels vullen elkaar vaak aan en rollen worden gemakkelijker gedeeld. Activiteiten die lage marges genereren (bv. kleine dienstverlenende activiteiten) en die niet iedereen kunnen betalen, moeten echter worden vermeden.
6/ Het is moeilijk om je ideeën over te brengen binnen het netwerk
Fout: de meeste franchisenetwerken bieden franchisenemers de mogelijkheid om deel te nemen aan werkgroepen of themacommissies (inkoop, marketing, reclame, enz.). Deze dialoogforums maken tweerichtingscommunicatie mogelijk tussen het hoofd van het netwerk en het veld. Veel initiatieven komen van franchisenemers om het productaanbod te verbeteren, om aan nieuwe klantverwachtingen te voldoen… Er bestaan samenwerkingsverbanden en collectieve intelligentie voor degenen die mee willen doen.
Aan de kant van de franchisegevers
7/ Om een franchise te lanceren, hoef je alleen maar je model te dupliceren
Fout: Je kunt je kleine bloemenwinkel niet van de ene op de andere dag veranderen in Monceau Fleurs of je startende kinderopvangbedrijf in Babychou. Franchising is een echt bedrijf met zijn eigen codes, regels en verplichtingen: het concept moet aantrekkelijk, winstgevend, gebaseerd op knowhow en vooral dupliceerbaar zijn. Zo niet, dan hoef je niet verder te gaan, want de definitie van de formule zelf is gebaseerd op deze vier pijlers. Het “franchising”-proces omvat ook een aantal fasen: het creëren van een proeflocatie, het opstellen van een DIP en een contract, het opzetten van een trainingsprogramma, het werven van de eerste franchisenemers, enz. Kortom, het kost tijd (minstens een jaar) en geld om een netwerk te ontwikkelen dat die naam waardig is.
8/Je kunt een franchisenemer met weinig of geen ervaring niet vertrouwen
Fout: Franchising is een geweldige manier om je om te scholen en 76% van de franchisenemers zijn voormalige werknemers*. Dankzij de initiële training kunnen franchisenemers, zelfs degenen zonder ervaring in de sector, gemakkelijk de methoden en technische vaardigheden verwerven die ze nodig hebben. Het belangrijkste om te controleren bij de aanwerving is de motivatie van toekomstige kandidaten, hun commercieel inzicht en hun vermogen om zich aan te passen. Deze kwaliteiten maken het verschil.
9/ Ik moet een pand zoeken in plaats van mijn franchisenemer
Fout en waar: Het is niet aan de franchisegever om een pand te vinden, maar aan de franchisenemer. Gezien de schaarste aan commerciële panden kopen steeds meer franchisegevers panden die ze vervolgens aan hun franchisepartners aanbieden. Uiteindelijk is het altijd de franchisegever die de locaties valideert: hij kan locaties weigeren die door de franchisenemer zijn gevonden, maar hij kan nooit zijn eigen lijst met locaties opleggen.
10/ Een franchiseconcept mag niet veranderen
Fout: Veranderende consumentengewoonten, click & collect, digitalisering… de maatschappij beweegt snel en retailers moeten zich voortdurend aanpassen aan hun markt door te innoveren. Het kan gaan om een nieuw winkelontwerp, een nieuwe productpositionering, gepersonaliseerde diensten, aantrekkelijkere commerciële aanbiedingen, etc. Door concurrerend te blijven en voortdurend te innoveren zijn franchisegevers het meest succesvol en blijven ze duurzaam.
*15e en 18e franchise-enquête van Banque Populaire/FFF
