5 tips voor het ondertekenen van je franchisecontract

Een franchisecontract ondertekenen betekent dat je je voor minstens vijf tot tien jaar verbindt aan een netwerk. Dit vergt niet alleen een aanzienlijke financiële investering, maar ook een menselijke, persoonlijke en familiale investering die je bereid moet zijn te doen. Je kunt er dus het beste van tevoren voor zorgen dat je de juiste keuze maakt. Hier is een korte handleiding over waar je aan moet denken voordat je een verbintenis aangaat.

Franchising kan een aantrekkelijke onderneming zijn, maar je moet je toekomstige netwerk zorgvuldig kiezen, rekening houdend met je smaak, verlangens en vaardigheden, om er zeker van te zijn dat je geschikt bent voor het bedrijf dat je in gedachten hebt, maar ook voor je affiniteit met het merk en de kwaliteit van het netwerk.

Tip 1: Neem de tijd die je nodig hebt

Zodra de franchisenemer de sector heeft gekozen waarin hij of zij actief wil zijn, is het eerste advies voordat hij of zij zich verbindt aan een franchisenetwerk, om verschillende netwerken in dezelfde sector met elkaar te vergelijken.
“Je moet niet gierig zijn met je tijd tijdens deze precontractuele fase,” adviseert Charlotte Bellet, partner bij BMGB Avocats, die zegt dat je jezelf drie tot zes maanden moet gunnen om het juiste netwerk te kiezen.
“Je moet beginnen met degene die het meest op je lijkt en die het meest overeenkomt met je project in financiële termen, maar ook in termen van waarden,” legt Charlotte Bellet uit.
Aarzel niet om verschillende franchisegevers te ontmoeten en met elkaar te vergelijken.

Tip 2: Voer uw eigen enquête uit

Voordat hij het contract ondertekent, moet de toekomstige franchisenemer zijn eigen veldonderzoek uitvoeren om te controleren wat er staat in het precontractuele informatiedocument (DIP) dat 20 dagen voor de ondertekening van de franchiseovereenkomst door de franchisegever wordt verstrekt. Zelfs als de aanvrager het document grondig moet lezen, moet hij of zij op zoek gaan naar ontbrekende informatie. “De winstgevendheid van een concept staat niet in de DIP”, waarschuwt Charlotte Bellet bijvoorbeeld. Het is dus geen kwestie van genoegen nemen met wat er staat. Aanvragers moeten het netwerk in detail analyseren en kijken naar hoe lang het al bestaat, het kapitaal, de financiële gezondheid en de laatste twee balansen.

Wat is het doel?
Controleren of wat wordt “verkocht” overeenkomt met de werkelijkheid: wat is de staat van het netwerk?
Wat is de prijs-kwaliteitverhouding?
Hoe winstgevend zijn de verkooppunten?
Welke ondersteuning biedt de franchisegever eigenlijk op het terrein?
“Als de franchisegever antwoordt dat hij niet wettelijk verplicht is om de gevraagde informatie te verstrekken, ren dan voor je leven”, adviseert Charlotte Bellet.

Om de ervaring van de franchisegever te beoordelen, raadt de advocaat aanvragers aan om verder te gaan dan alleen het intypen van de naam van de franchisegever in Linkedin: “Je moet op Infogreffe kijken om te zien of ze andere bedrijven bezitten of dat ze in het verleden onder curatele zijn gesteld”.
Het is ook nuttig om meer te weten te komen over het succes van de pilot en de omstandigheden eromheen: hoe is het begonnen?
Werkte het meteen vanaf het begin?
Hoe heeft het gewerkt?
En is het te vergelijken en over te zetten naar dezelfde winkelomvang en hetzelfde type locatie?
Hij moet in de huid kruipen van een potentiële klant en zich afvragen hoe concurrerend het concept is.

Tip 3: Omring jezelf met experts

In deze beslissende fase is het van vitaal belang om de hulp van professionals in te roepen. Om de schuldenlast en winstgevendheid van het netwerk te beoordelen, moeten potentiële franchisenemers advies inwinnen bij een registeraccountant die gespecialiseerd is in franchising. “Toekomstige franchisenemers kunnen deze eenvoudige berekening uitvoeren om er zeker van te zijn dat de omzet op de balans van de franchisegever overeenkomt met het bedrag van de vergoeding in verhouding tot het aangekondigde activiteitenniveau, vermenigvuldigd met het aantal verkooppunten”, legt Charlotte Bellet uit.

Dit is ook het moment om de locatie van het verkooppunt te bespreken: is het de juiste stad? De juiste oppervlakte? Hoe ver verwijderd van concurrenten? Is er voldoende toeloop? Welke toegangs- en parkeermogelijkheden zijn er? Is de huur aanvaardbaar gezien de verwachte omzet? Deze vragen zijn des te belangrijker als de toekomstige franchisenemer niet uit de stad komt. Ze moeten de tijd nemen om de stad commercieel te leren kennen. Veel franchisenemers kiezen standaard een locatie omdat het de enige beschikbare is, of omdat franchisegevers druk op hen uitoefenen om het gebied te reserveren,” zegt Charlotte Bellet. Maar de keuze van de locatie is net zo belangrijk als de keuze van de franchisegever.

Een andere professional die je kunt inschakelen is een advocaat die gespecialiseerd is in franchising en die de clausules in het franchisecontract kan ontcijferen.
Deze omvatten het exclusieve gebied, de contractduur en verlengingsclausules, de hoogte van de toetredingsvergoeding en royalty’s, niet-concurrentiebedingen, postcontractuele leverings- of niet-afnamebedingen en de arbitrageclausule in geval van een geschil.

Tip 4: Eis schriftelijke antwoorden

Kandidaten moeten zoveel mogelijk informatie over de franchisegever rechtstreeks bij de franchisegever inwinnen.
De precontractuele fase is een kans om antwoorden te krijgen op al hun vragen.
“Je kunt niet tevreden zijn met mondelinge antwoorden,” zegt de advocaat.
Alles moet op papier worden gezet.
De franchisegever moet worden aangemoedigd om schriftelijk te antwoorden.

Tip 5: Praat met andere franchisenemers

In de DIP vereist de wet dat de franchisegever een lijst van alle bestaande franchisenemers, hun anciënniteit en het aantal sluitingen in de afgelopen twaalf maanden verstrekt.
De aanvrager kan ook de sterkte en dichtheid van het netwerk beoordelen, de ontwikkeling van het aantal franchisenemers – het aantal openingen en sluitingen per jaar sinds de oprichting – en of er sprake is van een abnormaal aantal sluitingen.

De franchisegever is echter niet verplicht om de verkoopcijfers van de franchisenemers te verstrekken.
Het is aan de aanvrager om te vragen naar het niveau van hun bedrijf sinds ze zijn gestart en elk jaar om te zien hoe het zich ontwikkelt.
“Je moet op zoek gaan naar informatie om slechte netwerken te vermijden. Geen enkele franchisegever die werkt zal weigeren verkoopcijfers te geven”, zegt Charlotte Bellet.
Zelfs als hij al deze informatie krijgt, moet hij “alle franchisenemers in het netwerk bellen en een groot aantal van hen bezoeken. Eenmaal daar zullen ze eerder geneigd zijn om met je te praten”, benadrukt de advocaat.

En om hen in vertrouwen te nemen over hun relatie met de franchisegever, de personele en financiële middelen van de franchisegever, de kwaliteit en ervaring van de facilitators, de werking van de website, de middelen die worden geïnvesteerd in communicatie, etc. “Het is beter om x aantal duizenden euro’s uit te geven aan een Tour de France van franchisenemers dan enkele tienduizenden euro’s slecht te investeren”, concludeert de advocaat.
“Het is beter om x aantal duizenden euro’s uit te geven aan een Tour de France van franchisenemers dan tienduizenden euro’s slecht te investeren”, concludeert de advocaat.

Le recap

  1. Een franchisecontract ondertekenen betekent dat je je voor minstens vijf tot tien jaar verbindt aan een netwerk.

  2. Het DIP voorziet niet in de winstgevendheid van een concept.

  3. Aanvragers moeten een gedetailleerde analyse maken van het netwerk, zijn geschiedenis, zijn kapitaal, zijn financiële kracht en zijn laatste twee balansen.

  4. In het DIP vereist de wet dat de franchisegever een lijst van alle bestaande franchisenemers, hun anciënniteit en het aantal sluitingen in de afgelopen twaalf maanden verstrekt.