Met multi- en multifranchising beheren franchisenemers niet slechts één verkooppunt, maar meerdere tegelijkertijd! Een verandering van houding waarbij je zowel een supermanager als een echte strateeg voor de organisatie moet zijn.
Superfranchisenemers, serie-ondernemers, “Baronnen”… Franchisenemers die meerdere verkooppunten beheren, worden steeds talrijker. Naar schatting exploiteert 20% van de franchisenemers nu gemiddeld drie verkooppunten, tegenover 8%* in 2009. Er zijn goede redenen voor deze trend. Cohorten managers of voormalige winkeliers, gewend aan het managen van teams, stappen over op franchising met als doel hun ervaring optimaal te benutten en echte kleine imperiums te runnen onder hun eigen merknaam.
Bij deze serie-ondernemers moet een onderscheid worden gemaakt tussen multifranchisenemers en multifranchisenemers: de eersten beheren meerdere vestigingen in hetzelfde netwerk, de laatsten in verschillende netwerken. “In beide gevallen zijn het investeerders. Franchising is voor hen een veilige manier om uit te breiden”, legt Emmanuel Jury, voorzitter van Progressium, uit.
Opgroeien, ja, maar niet op zomaar een manier
Het vooruitzicht om meerdere franchisevestigingen te beheren is verleidelijk: gedeelde kosten, schaalvoordelen, beproefde processen …. Maar kijk uit! De openingstijden moeten worden gespreid in de tijd. Er is geen sprake van om elke 6 maanden een nieuw verkooppunt te openen onder het mom van uitbreiden tegen elke prijs. “Regel nummer 1 is dat je voldoende cashflow moet hebben voordat je een nieuw bedrijf start. Vooral omdat een tweede of derde bedrijf over het algemeen meer tijd nodig heeft om van de grond te komen,” waarschuwt Emmanuel Jury. Naast drie of vier eenheden moeten we ook een juridische structuur ontwikkelen. “Ik heb een financiële holding opgezet om toezicht te houden op de verschillende juridische entiteiten. Hierdoor hebben we een beter zicht op de winstgevendheid van elk verkooppunt,” zegt Florian Louys, een franchisenemer van La Chaise Longue die drie winkels runt in het zuidwesten van Frankrijk.
Multi-franchising is de ideale manier om je investeringen te diversifiëren
Multi-franchisenemers moeten er ook voor zorgen dat de merken die ze willen openen compatibel zijn en in hun contract controleren of de franchiseverlener multi-franchising accepteert. Over dit laatste punt zijn er twee stromingen: aan de ene kant de netwerken die ronduit afwijzen dat hun kudde te dun is verspreid met verschillende en vooral concurrerende merken, en aan de andere kant de netwerken die de formule verwelkomen, met name in de textiel-, restaurant- en voedingssector. “We hebben twee multinationals in het netwerk, die Subway-restaurants en Bistrots Régent beheren. Het is een win-winsituatie voor ons omdat ze een sterke bedrijfscultuur en franchisecultuur hebben, zonder dat ze in dezelfde niche zitten,” zegt Christophe Miguel, medeoprichter van de hamburgerketen King Marcel. Voor franchisenemers betekent multifranchising dat je niet alles op één hoop hoeft te gooien en dat de financiële risico’s afnemen, vooral in het geval van een neergang in een sector of een economische crisis.
Organisatie en delegatie
Als je mega-ontwikkeling zegt, zeg je ook mega-organisatie. “Een multi- of multifranchisenemer is een supermanager. Zelden in het veld, moeten ze delegeren door zich te omringen met een concrete nummer 2 in elke unit”, vervolgt Emmanuel Jury. Sommige multi- en multifranchisenemers beheren tot 5 of 6 verkooppunten en het equivalent van 50 mensen. Je moet bereid zijn om de rol van business unit manager op je te nemen, of zelfs die van een kleine KMO, en je te concentreren op het rapporteren over verkooppunten, personeelsverloop, teammanagement enzovoort. Het is een andere baan, ver verwijderd van operaties en klantcontact, en een die een sterke multidisciplinaire aanpak vereist.
De afstand tussen verschillende verkooppunten is ook belangrijk. Experts raden ook aan om openingen te concentreren binnen een geografisch gebied van maximaal 100 kilometer. “Mijn winkels bevinden zich in Saint-Paul de Dax, Bayonne en Tarbes, dus het kost me tussen de 30 minuten en 1 uur om er met de auto te komen,” zegt Florian Louys, die van plan is een vierde Chaise Longue te openen in Bordeaux. De man van in de vijftig denkt er zelfs over om zijn investeringsportefeuille te diversifiëren met een ander merk, dit keer in… schoenen.
*15e Banque Populaire-FFF-onderzoek
